Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ: ΟΙ 2 ΠΙΟ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΟΙ ΜΥΘΟΙ

Posted by ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ Κυριακή, Νοεμβρίου 04, 2012


της Δήμητρας Μεντζέλου, Κίνημα Δεν Πληρώνω Βόρειας Αττικής
 
1ος πιο διαδεδομένος μύθος: Η νέα κυβέρνηση συνεργασίας θα επιφέρει την πολυπόθητη «ασφάλεια» (την παραμονή μας στο ευρώ).

Οι πρώτες βροχές του φθινοπώρου φέρνουν νέα μέτρα θανάτου για τους εργαζόμενους. 
Η Τρόικα εσωτερικού (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – «Νεοδημοκρατική» Αριστερά) εγκαταλείποντας οριστικά τα παραμύθια της επαναδιαπραγμάτευσης επιβάλλει ένα νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων σοκ που μας οδηγούν ολοένα και περισσότερο στην πτώχευση και την εξαθλίωση. Τα 14 δις ευρώ μέτρα λιτότητας έρχονται να συμπληρώσουν τους προηγούμενους γύρους λεηλασίας των εισοδημάτων μας επιφέροντας το τελευταίο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα.
Χρησιμοποιώντας ξεδιάντροπα τα παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε., τους πιστούς τους μισθοφόρους, επαναλαμβάνουν το γνωστό σαθρό επιχείρημα για την αποπληρωμή του χρέους και την πάσει θυσία παραμονή μας στο ευρώ και την Ε.Ε.
 Στο όνομα της εθνικής σωτηρίας επιχειρείται κάθε είδους ισοπέδωση του λαού: οικονομική, συναισθηματική, ψυχολογική.
Ενώ ο λαός χρεοκοπεί μέρα με τη μέρα, τα κέρδη των μεγαλοεργολάβων απογειώνονται και οι τράπεζες κερδίζουν μέσα σε 3 χρόνια 218 δις.
Τι είδους ασφάλεια, άραγε παρέχεται στον ανυποψίαστο κι αμετανόητο ψηφοφόρο, όταν η νέα κυβέρνηση «υπόσχεται» πλήρη κατάργηση δώρων, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, νέα χαράτσια και φορολογικές επιδρομές, απολύσεις, κατάργηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, γενικό ξεπούλημα δημόσιου πλούτου, κατασχέσεις ακόμα και της πρώτης κατοικίας κ.α.
Που άραγε, θα ωφελήσει η παραμονή μας στο ευρώ και στην Ευρωζώνη όταν αντικρίζουμε το μελλοθάνατο εαυτό μας στον καθρέφτη; Όταν αδυνατούμε κυριολεκτικά να... εξασφαλίσουμε το «προς τα ζήν»; Όταν το μέλλον των παιδιών μας διαγράφεται απειλητικό και δυσοίωνο;

2ος πιο διαδεδομένος μύθος:  ο μύθος της Χρυσής Αυγής

Στο αποκορύφωμα της κρίσης και υπό τη σκιά του ζοφερού μέλλοντος, ένας νέος μύθος έρχεται να παραπλανήσει και πάλι ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό πολιτών που κατά βάση – δυστυχώς-  ανήκει στα λαϊκά στρώματα: ο μύθος της Χρυσής Αυγής.
Μεταμφιεσμένοι με τον μανδύα του πατριωτισμού και του εθνικισμού και χρησιμοποιώντας με λαϊκίστικο τρόπο βαρύγδουπες εκφράσεις και παραγγέλματα, οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής αυτοαναγορεύθηκαν «Σωτήρες του Έθνους».
Με τον πλέον ωμό και απάνθρωπο τρόπο, με χιλιάδες ρατσιστικές επιθέσεις και πογκρόμ, με απειλές και προσβολές, οι   νοσταλγοί του Χίτλερ  κατόρθωσαν, δυστυχώς, να πείσουν χιλιάδες συμπολίτες μας πως ο εχθρός βρίσκεται όχι στο πρόσωπο του μεγαλοεργολάβου, του βιομήχανου και του τραπεζίτη που είναι το σύστημα εκμετάλλευσης σε βάρος της κοινωνίας, αλλά στο πρόσωπο του κάθε εξαθλιωμένου, αδύναμου μετανάστη.
Δε δίστασαν να ξυλοκοπήσουν, να κάψουν, να μαχαιρώσουν, να απειλήσουν το συνάνθρωπο μας- συνεπιβάτη στο πλοίο του καπιταλιστικού  συστήματος που βουλιάζει. Καταφέρθηκαν, φυσικά, ως γνήσιοι νεοναζί- ακόμα και εναντίον των ομοφυλόφιλων, των ανθρώπων της τέχνης και του πνεύματος,  των ανάπηρων, ακόμα και των νηπίων που φοιτούν στους δημόσιους παιδικούς σταθμούς!!
Η Χρυσή Αυγή, όμως, ως αυθεντική παρακρατική οργάνωση, μπορεί να τα βάλει με τους αδύναμους, αλλά «ξεχνά» να τα βάλει με τους ισχυρούς, το κεφάλαιο και τους μεγαλοκαρχαρίες, απέχοντας φυσικά από κάθε πράξη εναντίον τους.
Αντίθετα συμμετέχει σε κάθε είδους «συστημικά» σκάνδαλα όπως το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας στους μεγαλοτσιφλικάδες ή τοποθετούνται με τον καπιταλιστή Μάνεση ενάντια στους εργάτες  της Χαλυβουργίας.
Πώς άραγε, αν διώξουμε τους μετανάστες θα γίνει η ζωή μας καλύτερη; 
Ποιοί θα μαζέψουν τις φράουλες στα σκλαβοχώραφα της Ηλείας; 
Ποιοί θα μαζεύουν τις ελιές; 
Μήπως κλέβουν τις δουλειές από τους έλληνες στα φανάρια που καθαρίζουν τα παρμπρίζ; Ή μήπως οι νέοι επιστήμονες (γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, καθηγητές κλπ) μένουν άνεργοι και μεταναστεύουν εξ αιτίας των «ξένων»;
Ποιοί θα γηροκομούν τους παπούδες και τις γιαγιάδες μας με μισθούς πείνας; 
Από τη μιά τους έχουμε για τις βρώμικες δουλειές και από την άλλη μας "ξυνίζουν".
Θα μας επιστραφούν οι μισθοί και οι συντάξεις ή θα ανέβει το αισχρό βιοτικό μας επίπεδο άν φύγουν οι "ξένοι";
Θα σταματήσει το κράτος και η εφορία να μας κατακλέβει όταν φύγουν οι μετανάστες;
Θα σταματήσει το κλείσιμο των  νοσοκομείων;
 Πως ακριβώς θα ζήσει και ο δικός μας Έλληνας μετανάστης που προσπαθεί να βρει καταφύγιο σε άλλη χώρα;
 Ή μήπως οι δικοί μας – ως ανώτερη δήθεν φυλή- αποκλείεται να προσφύγουν σε παράνομες πράξεις σε ξένη χώρα, αν δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους;
Εξ άλλου είδαμε το πόσο πατριώτες είναι οι διάφοροι "δικοί μας" έλληνες μεγαλοβιομήχανοι (ΦΑΓΕ, 3Ε, εφοπλιστές κλπ)που βγάζουν τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό, σε φορολογικούς ή εργασιακούς παραδείσους και πόσο κενό περιεχομένου είναι το σύνθημα: Η Ελλάδα στους Ελληνες. Γιατί απλούστατα υπάρχουν 2 ελλάδες. 
Η Ελλάδα του 99% που παράγει τον πλούτο και αυτή του 1% που μας εκμεταλλεύεται μαζί με το υπηρετικό της προσωπικό...

 Και πως ακριβώς δεν είναι νεοναζί, αφού σε κάθε ευκαιρία στο παρελθόν και μέσω δικών τους εντύπων, έκαναν ενδελεχή αφιερώματα λατρείας στο Χίτλερ;
 Όταν ο χαιρετισμός τους είναι ο ίδιος με αυτόν των ναζί, όταν ακόμα και για να τιμήσουν το έπος του 1940 (!) τραγουδούν το εμβατήριο «ορθό το λάβαρο» που βρίσκεται στο ναζιστικό εμβατήριο «Die Fahne Hoch» και έχει ακριβώς την ίδια μουσική;
Όταν φωτογραφίζονται μπροστά από τα κρεματόρια του Νταχάου και του Άουσβιτς με θριαμβευτικό χαμόγελο και όταν τελούν μνημόσυνα προς τιμήν των Γερμανών πεσόντων σε ελληνικό έδαφος; 

«Τώρα υπάρχουν βασιλιάδες χωρίς στέμματα, είναι τα μονοπώλια, αληθινοί αφέντες ολόκληρων χωρών, ακόμα και ηπείρων. Κατά καιρούς προσπάθησαν να κυριαρχήσουν στο κόσμο. Όπως ο Χίτλερ, ο εκπρόσωπος των μεγάλων γερμανικών μονοπωλίων, που προσπάθησε να επιβάλλει την ιδέα της ανωτερότητας μιας φυλής στο κόσμο, μ’ έναν πόλεμο που στοίχισε τη ζωή 40 εκατομμυρίων ανθρώπινων υπάρξεων….
Η σημασία των μεγάλων μονοπωλίων είναι τεράστια, σε σημείο που να εξουδετερώνει την πολιτική ισχύ σε πολλές από τις δημοκρατίες μας» 
Τσε Γκεβάρα, 1960.
Δυστυχώς, σχεδόν μισό αιώνα μετά, τα μονοπώλια εξακολουθούν να εξουσιάζουν και οι ηγέτες των κρατών, άβουλες μαριονέτες που απλά κινούνται στο ρυθμό των μονοπωλίων….

Τέρμα πια οι μύθοι- παραμύθες! 

Γενικός ξεσηκωμός παντού, απεργία διαρκείας, καταλήψεις και διαδηλώσεις με άμεσο συντονισμό των εργαζομένων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, μακριά από τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΕΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Συλλογική δράση για να διεκδικήσουμε τα κεκτημένα και ένα ανώτερο βιοτικό επίπεδο. 
Αυτό όμως θα επέλθει μέσω ταξικής πάλης που θα οδηγήσει σε πλήρη ρήξη με το σύστημα ως την ανατροπή του και τη δημιουργία μιας ανθρωποκεντρικής κοινωνίας, όπου ο λαός θα νέμεται τον πλούτο που παράγει.
 
  • Blogroll

  • Blog Archive