Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

 Ελεύθεροι αφέθηκαν οι Ηλίας Κασιδιάρης , Παναγιώταρος και Μίχος, ενώ προφυλακιστέος κρίθηκε ο Γιάννης Λαγός.

Το κακόγουστο σόου της αποφασιστικοποίησης τελείωσε πριν καν αρχίσει. Ένας βουλευτής, ο  Λαγός, που παραμένει προφυλακισμένος και κάποιοι δευτεροκλασάτοι ναζί.
Το αστικό κράτος  όχι μόνο δεν θυσίασε το παιδί του αλλά το έβγαλε και λάδι.
Όταν μετά την Χρυσαυγιάδα γράψαμε ότι:ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ  σημειώσαμε εμφατικά:
"Όσοι περιμένουν ότι το πρόβλημα των νεοναζί στη χώρα μας θα το λύσει η κυβέρνηση Σαμαρά ή οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση, πλανώνται πλάνην οικτρά.
Αντίθετα η ιστορία διδάσκει ότι τα μέτρα που αρχικά παίρνει το αστικό κράτος με πρόσχημα την εγκληματική δράση των φασιστών , στο τέλος καταλήγουν να στρέφονται ενάντια στις δυνάμεις της αριστεράς και όσων το αντιπαλεύουν.

Η καταπολέμηση του ναζιστικού μορφώματος της ΧΑ είναι υπόθεση του λαού και των οργανωμένων του δυνάμεων. 
Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά και με τα στοιχεία που έρχονται στο φως για τον ρόλο των επίσημων δυνάμεων καταστολής και την αγαστή συνεργασία κράτους και παρακρατικών συμμοριών.

Το αίμα του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα θα δικαιωθεί με την συντριβή τόσο του φασιστικού μορφώματος όσο και της μήτρας που το γεννά.

Κανένας εφησυχασμός. Καμιά εμπιστοσύνη στο αστικό κράτος.

Τον φασισμό βαθειά κατάλαβε το, δεν θα πεθάνει μόνος . Τσάκισε τον."

Μόνο πάσχοντες από πολιτικό κρετινισμό  ή εθελοτυφλούντες δεν θα έβλεπαν τα συνεχή φλερτ και τους σφιχτούς εναγκαλισμούς του αστικού κράτους με το φασιστικό παρακράτος.
Εναγκαλισμοί που έρχονται στην επιφάνεια με πλούσιο αποδεικτικό υλικό, μιας και δεν ενδιαφέρονται καν να κρατήσουν τα προσχήματα και να κρατήσουν κρυφή την σχέση τους.
ΕΥΠ, αστυνομία, ένοπλες δυνάμεις, βιομήχανοι, εφοπλιστές, πολιτικοί των αστικών κομμάτων, εκκλησία, ΜΜΕ κλπ στην υπηρεσία του φασιστικού μορφώματος. 
Το αίμα του Παύλου Φύσσα και των μεταναστών που  δολοφονήθηκαν από του φασίστα το χέρι δεν πρόκειται να δικαιωθούν από το αστικό κράτος.
Τώρα, με την απελευθέρωση των πρωτοκλασάτων στελεχών της ΧΑ, έρχεται η σειρά της καταπολέμησης από το κράτος του άλλου άκρου. Των δυνάμεων που διεκδικούν μια καλύτερη ζωή, κόντρα σε μνημόνια και ξεπουλήματα. Όλων των οργανωμένων και μη δυνάμεων που αντιπολιτεύονται επί της ουσίας την προσπάθεια επιβολής του εξανδραποδισμού σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Στους αγωνιστές της Χαλκιδικής, της ασυμβίβαστης αριστεράς, όλων αυτών που στην πράξη λένε όχι σε ένα βάρβαρο σύστημα εκμετάλλευσης.
Σύμφωνα με τη θεωρία των δύο άκρων, η πάλη του λαού για απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και η αντίσταση στη βία της εξουσίας, εξισώνεται με τη νεοναζιστική βία. Στην πραγματικότητα όμως, η φασιστική βία είναι η βία που επιστρατεύεται για να προστατέψει τη μήτρα που την γεννά, που δεν είναι άλλη από το καπιταλιστικό σύστημα και την κυρίαρχη αστική τάξη.

Ο φασισμός στην πραγματικότητα επιστρατεύεται σε δύσκολες για το σύστημα περιόδους (οικονομικές κρίσεις, ανάπτυξη επαναστατικών κινημάτων κλπ), από   την ίδια την αστική τάξη με έναν στόχο: Την καταστολή του λαϊκού κινήματος και την πλήρη υποταγή της εξαθλιούμενης εργατικής τάξης και των ξεπεσμένων μικροαστών στους εκμεταλλευτές τους.

Η οικονομική ολιγαρχία, οι πολιτικές μαριονέτες της και τα μιντιακά φερέφωνά της, μέσω της θεωρίας των δύο άκρων, προσπαθούν να εμφυσήσουν στο λαό την ιδεολογία του φοβισμένου μικροαστού, του πειθήνιου εργάτη. Προσπαθούν να διαλύσουν και τα τελευταία ψήγματα ταξικής συνείδησης του λαού, να δημιουργήσουν ανθρώπους υποταγμένους και φοβισμένους.

«Ο εχθρός έρχεται από τα άκρα» του λένε. «Έλα σε εμάς για να είσαι ασφαλής.. Θα σε προστατεύσουμε». «Μπορεί να σου πίνουμε το αίμα, αλλά ανήκουμε στο δημοκρατικό τόξο και το κάνουμε για το καλό σου». Γιατί από το σύστημα, θεωρείται δημοκράτης και νομοταγής, ο πολίτης εκείνος που κουρνιάζει φοβισμένος και δέχεται αδιαμαρτύρητα όλα αυτά που αποφασίζονται για εκείνον, χωρίς εκείνον.

Με την επίκληση της προστασίας από το άκρα, το πολιτικό κατεστημένο προσπαθεί να πάρει με το μέρος του την κοινή γνώμη, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ύπαρξης δημοκρατικού κράτους δικαίου. Αυτό σε μια προσπάθεια του πολιτικού κατεστημένου να συσπειρωθεί, μπροστά στις κοινωνικές αναταράξεις που προκαλούνται από τα βάρβαρα μέτρα που το ίδιο επιβάλλει. 
Με την λήξη, πριν καν αρχίσει, του θεάτρου σκιών της "αποφασιστικοποίησης"  ο λαός πρέπει να παραμείνει στο προσκήνιο. 
Οι δεκάδες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα δείχνουν ότι κάτι αλλάζει. Πρέπει να γίνει όμως υπόθεση όλου του λαού. Προκειμένου να κοπεί ο ομφάλιος λώρος με την κοινωνία, που τρέφει το φασιστικό τέρας ,
Η πάλη ενάντια στον φασισμό, είναι συνυφασμένος με τον αγώνα ενάντια στη μήτρα που τον γεννάει, το καπιταλιστικό κράτος.
Και πρέπει να συνεχιστεί.

Δήμος Πολίτης
  • Blogroll

  • Blog Archive